Θα αγνοώ για πάντα πώς περνούσε τις μέρες τις, πού κρυβόταν, μαζί με ποιον ήταν τους μήνες του χειμώνα της πρώτης φυγής της και τις λίγες βδομάδες της άνοιξης που πάλι το είχε σκάσει. Αυτό είναι το μυστικό της. Ένα μικρό και πολύτιμο μυστικό που οι δήμιοι, τα εντάλματα, οι καλούμενες Αρχές Κατοχής, το Ντεπό, οι στρατώνες, τα στρατόπεδα, η Ιστορία, ο χρόνος -καθετί που σε κηλιδώνει και σε φθείρει- δε θα μπορέσουν να της το κλέψουν.
Η Ντόρα Μπρούντερ είναι έργο συναρπαστικό και βαθιά προσωπικό. Η μνήμη παίζει σ\' αυτό κυρίαρχο ρόλο και το Παρίσι υποβάλλει μια μελαγχολική ατμόσφαιρα. Όλα αρχίζουν από μια αγγελία αναζήτησης. Ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι το σκάει από το οικοτροφείο. Οι γονείς της βάζουν αγγελία σε μια παρισινή εφημερίδα στις 31 Δεκεμβρίου 1941, μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της Κατοχής στη Γαλλία. Αυτή η αγγελία, που ο συγγραφέας διάβασε τυχαία το 1989, του γίνεται έμμονη ιδέα και κίνητρο για να διασώσει από τη λήθη την κοπέλα, αλλά και ερέθισμα για να αποκαλύψει πολλές πλευρές της προσωπικής του ζωής.